HM 16 8 2011.
Rubriek:: Pelgrim in de kijker
Hugo Bonnyns, of
"de Camino is de ware weg".
Kiezen voor een militaire carrière was bij Hugo geen verrassing, het zat al in de familie.
Na 30 jaar bij de Luchtmacht ging hij op verdiend pensioen. Daarbij kon hij terugblikken op zijn inzet met humanitaire vluchten voor dropping van materialen in de Sahel, Niger, Somalië,
Sri Lanka enz. Maar ook op moeilijkere omstandigheden zoals bij de troebelen in Kolwezi in 1978.
Zijn palmares is niet van de minste: een A-brevet van de Deutsche Falschirmjäger, een diploma
van ontmijner en van de militaire sportschool, als Air-commando en ruw geschat een duizendtal parachutesprongen.
Maar tussendoor was er tijd voor pelgrimages. Het was zijn wandelclub die een speciale band had met die andere pelgrimheilige St.-Leonardus. Die liet hem stappen van Zoutleeuw naar St.-Leonard de Noblat en terug, van Venetië naar Bree, van Inchenhofen en van Florenville naar Zoutleeuw en van Zoutleeuw naar Zuidschote.
Enkele sportieve uitschieters mochten niet ontbreken: de Mont Blanc als hoogste berg van Europa. De dag nadien stapte hij de Bornemse Dodentocht waaraan hij veertig maal zou deelnemen. Nadien bleek de Elbrus, in de Kaukasus op de grens van Europa en Azië, de Europese top te zijn en werd die eveneens beklommen. De Kilimanjaro met zijn bijna 6000 m sluit de rij.
Goed voor de conditie bleven intussen de vierdaagse Mesa ( voorheen Mars van de Ardeense Jagers) die hij meer dan veertig keer mee stapte en de vierdaagse van de ijzer met negen en dertig deelnames. Mogen we hier spreken van een gedreven wandelaar?
Het was dan ook geen wonder dat Hugo op de Camino terecht kwam en daar vond zijn wandelmicrobe haar ultieme bestemming: hij vindt de Camino de ware weg.
Hij stapte na de Camino Francès ook vanuit Sevilla, Valencia, Portugal en op de Noordroute.
Hij houdt aan al zijn wegen speciale herinneringen maar zijn verwondering blijft dat hij op alle wegen steeds onderdak vond. Ooit liep het bijna mis toen hij in Fatima toekwam bij de verjaardag van de verschijning en de stad overvol was. Maar zelfs dan vond hij een hotelier die een sinds lang ongebruikte kamer voor hem inrichtte voor de nacht. Zijn vertrouwen in de gastvrijheid werd nooit beschaamd.
Een onvermijdelijke vraag sluit onze ontmoeting af: zijn er nog Camino-plannen? Niet echt, tot hij op het Pelgrimstreffen van eind oktober vorig jaar een spreker hoorde vertellen over de Morenweg vanuit Granada. Die streek kent hij omdat hij er meer dan eens verbleef na zijn vluchten die koning Boudewijn naar zijn verblijf in Motril voerden. En zo wordt de Morenweg meteen een geschenk voor zijn zeventigste verjaardag...
Geïnterviewd door Hugo Morael voorzitter van " Het Vlaams Genootschap Van Santiago De Compostela Vzw",op dinsdag 09 augustus 2011 om 10.00 uur voor he driemaandelijks tijdschrift
"DE PELGRIM". Een " Pelgrim in de kijker".
