Het vroor niet, integendeel het dooide zelfs een beetje. En onze baankapitein wist ons geregeld op te warmen door een flinke klim in te lassen. We hadden zo een paar flinke kuitenbijters. We kwamen in Limburg terecht, een oud mooi stadje. In de benedenstad hadden we een wagenrust, op een plein waar de Waalse haan op een paal staat. In de laatste 50 km van onze wandeltocht hadden we trouwens veel regen gehad.
Nu goed, om 2 uur ´s nachts hadden we de grote rust waarbij we ook de warme maaltijd kregen. Het vervolg bracht ons weer naar het westen van Verviers. Sommige stukken waren zo glad en gevaarlijk dat onze groepsleider een alternatieve weg moest kiezen. Op de terugweg naar Stembert zag ik op de thermometer dat het 4°c was. Het bleef dooien, doornat kwamen we weer in zaal Chanteloup.
Het was ondertussen tijd voor het ontbijt. De witte landschappen van zaterdag waren zondag herschilderd in groene weiden met witte vlekken.
Het laatste traject was een plaatselijk traject van 11 km. Het smeltwater stroomde zo langs de straten naar beneden, zelfs met mijn goede waterdichte schoenen had ik natte voeten.
Tegen 10 uur kwamen we dan weer in de startzaal. De tocht was ten einde, een voettocht van 100 km, wat deed dat deugd dat we met gezang en gitaarmuziek opgewacht werden. Nu de ijsberen van Verviers kunnen er wat van.
Het was een mooie en afwisselende tocht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Was het niet tof vandaag in de oefenklas Hugo.Geweldig he.Eigendlijk kwam ik eens kijken naar je blog voor die museumfoto helaas nog niet geplaatst
BeantwoordenVerwijderen