10 oktober 2010 - " 28st Gouden Euraudax Arend ". te Lommel.

Dit weekend weeral tijd voor een euraudax wandeling, meer bepaald in Lommel waar de 30 uur wordt georganiseerd door euraudax Lommel-Achel. Er zijn zes lussen van 25 kilometer, de eerste lus begint om 11 uur en om de vijf uur start een volgende lus. Na de treinrit kom ik aan de vertrekzaal Kloosterhof.
Eerste lus over de Sahara van Lommel,zeer mooië zandvlakte met in het midden een groot meer ontstaan door de zandwinning. Na 9 kilometer wagenrust aan de Nieuwe Kopen. Over de voetgangers brug die gelegen is boven het Kempisch kanaal gaat de wandeling verder naar de Lommelse heide, om terug te keren over de stenen brug naar de cafe'rust, taverne Den Engel. We gaan verder naar de vertrekzaal waar we om half vier ter plaatste zijn.Na het eten van een lekker broodje ben ik klaar voor de volgende lus.
De tweede lus start langs het kerkje van Kattenbos-Lommel en het voetbalveldje. Langs de randen van vakantiepark "blauwe Meer" gaan we naar de windmolen van Lommel. Onze eerste wagenrust na bijna negen kilometer is aan het Duitse militaire kerkhof van Lommel. OP dit 16 hectare grote terrein liggen meer dan 39000 Duitse soldaten begraven, een indrukwekkend zicht wanneer je boven op de crypte staat. We trekken verder doorheen de groene natuur en bezoeken de Vlindervallei, aan de legerstock Luycks hebben we onze tweede wagenrust van deze lus. Het wordt stilaan donker en wanneer we aan de testbaan van Ford passeren zien we enkel nog de lichtjes van auto. Het is bijna half negen wanneer de tweede lus erop zit en we weer in zaal Klosterhof aankomen, de dames van de club hebben ondertussen de tafel gedekt en kunnen we direct beginnen eten. Eerst groentensoep met balletjes, gevolgd door worst met wortelpuree,heerlijk lekker.
Om kwart na negen wordt er op het fluitje geblazen voor de derde lus. We trekken door het centrum van Lommel en zien o.a. de kerk en het oude gemeentehuis. Op het pleintje houd ik even halt aan het cafe' van Sergio, maar wanneer ik naar binnen kijk zie ik hem niet. Na 59 kilometer zijn we weer in het zaaltje en krijgen we ons dessert, appeltaart met koffie. Het gaat verder de donkere nacht in over asfaltwegen doorheen de industiezone's. Onder de windmolens door is het heel indrukwekkend, er staat vrij veel wind. Om kwart voor twee zondagmorgen zit de lus erop. Tijdens de rust krijgen we een hamburger voorgeschoteld, al kon je ook kiezen voor soep met een boterham.
Om twintig na twee zijn we weer op pad voor de volgende lus, buiten is het vrij koud geworden. Na wagenrusten aan het voetbalveld van Overpelt VV en in het centrum van Lutlommel komen we om half zeven aan in het zaaltje, de 100 kilometer zit erop. Ik word in de bloemetjes gezet voor het behalen van mijn 28st gouden arend nummer 783-28.
Ik kan mee rijden tot Aarschot met Wim uit Tremelo, daardoor ben ik vroeg thuis.
Besloten de wandeling " Duveltocht " ingericht door de Knoet van Lubbeek naar Aarschot over Horst 22 kilometer te wandelen met mijn zoon.
Besluit: prachtig wandelweekend 122 kilometer en afsluiting met mijn zoon.

VADERDAG

Op 11 juni 2010 om 18.00 uur na zijn dagtaak, had mijn zoon dit geschenk bij voor mij.

Met volgende tekst:

Mijn papa is geweldig!

Hij is nooit bang, hij is

zo dapper als een

leeuw en zo groot als

een olifant!

Hij kan springen als

een grappige kikker

en is zo slim als een

wijze uil...

mijn papa is geweldig,

want ik kan hem

knuffelen als een beer!

Mijn papa is écht

geweldig!

En weet je waarom?

Omdat hij mijn

papa is!!!

ELASTIEKSPRINGEN

Zondag 18 augustus 1991, 1ste Blooktocht.

Startplaats: Sporthal Blookberg Blookbergstaat 7 3690 Zutendaal.

Afstanden: 5-10-20 km. Deze blooktocht zal langs de prachtige wegen en paden van Zutendaal trekken.

Tussen twee wandelingen in om 13.25 uur nummer 13 Elastieksprong van 60 meter van een kraan gemaakt.

VALSCHERMSPRINGEN

Militair:
1-21-08-1968 Schaffen Ballon tap665 1000ft o.a uitgang 3de man
2-22-08-1968 Schaffen Ballon tap665 1000ft o.a uitgang 2de man
3-22-08-1968 Schaffen Ballon tap665 1000ft o.a uitgang 3de man
4-23-08-1968 Schaffen C119 tap665 1200ft o.a uitgang 9de man
5-23-08-1968 Schaffen C119 tap665 1200ft o.a uitgang 1ste man.

BREVET: Het elementair brevet van parachutist wordt verleend op datum van 23 augustus 1968. Nummer van het brevet: 2392. Desprechins,P Majoor 3 sept 1968.

6-11-06-1978 Kamina (Congo) C130h CH-03 tap672-12 2000ft o.a uitgang 1ste man
7-04-05-1985 Schaffen Ballon tap672-12 800ft o.a uitgang 2de man
8-04-05-1985 Schaffen Ballon tap672-12 800ft o.a uitgang 6de man (laatste)
9-06-07-1985 Schaffen Ballon tap672-12 800ft o.a uitgang 4de man
10-06-o7-1985 Schaffen Ballon tap672-12 800ft o.a uitgang 2de man
11-06-09-1986 Schaffen Ballon tap672-12 8ooft o.a uitgang 5de man(laatste) Filip mijn zoon als 4de man
12-05-09-1987 Schaffen Ballon tap672-12 800ft o.a uitgang 1ste man.
Duitsland:
1-12-10-1976 Altenstadt Transall c-160 50+52 t-10 400 meter aut reihensprung
2-12-10-1976 Altenstadt Transall c-160 50+52 t-10 400 meter aut reihensprung
3-14-10-1976 Altenstadt Transall c-160 50+52 t-10 400 meter aut reihensprung
4-14-10-1976 Altenstadt Transall c-160 50+52 t-10 400 meter aut reihensprung nacht doel 3 meter
5-18-10-1976 Altenstadt Bell UH-1D 72+94 t-10 46o meter aut einzelsprung nacht doel 5 meter 6-18-10-1976 Altenstadt Bell UH-1D 72+94 t-10 460 meter aut einzelsprung
7-18-10-1976 Altenstadt Bell UH-1D 72+94 t-10 460 meter aut einzelsrpung
8-19-10-1976 Altenstadt Bell UH-1D 72+94 t-10 460 meter aut einzelsprung nacht doel 4 meter 9-19-10-1976 Altenstadt Bell UH-1D 72+94 t-10 460 meter aut einzelsprung
10-21-10-1976 Altenstadt Transall c-160 50+47 t-10 400 meter aut reihensprung nacht doel 4 meter.
BREVET:
Hugo Bonnyns 15V. Vb. W Melsbroek hat am lehrgang für fallschirmspringer 8- oum-31/9 vom 12.10.1976 bis 21. 10. 1976 mit erfolg teilgenommen. Altenstadt:obb. den 21.10.1976.( HOLM )Oberst und Lehrgruppenkommandeur.
Luftlande - Lufttransportschule Altenstadt 21-10-1976. BESCHEINIGING über die trageberechtiging des fallschirmspringerabzeicher für Angehörige ausländische Streikräfte Dem Hugo Bonnyns 15 V Vb W Melsbroek wird nach 5 fallschirmspüngen erlaubt, das Fallschirmsringerabzeichen in BRONZE der deutschen Bundes zu tragen Reg. Nr. LL/LTS 276/76. HOLM Oberst.
De enigste als Luchtmachter dit behaald.

BURGER:
1-17-03-1973 schaffen cessna 206 00-VDC tap665 1500ft o.a
502-26-12-1987 Schaffen cessna-206 00-VLB Parafoil 252 6500ft 30''vrije val , duik-spiraal links rechts en spiraal links rechts salto en spiraal links rechts en spiraal links rechts salto.
Uit volgende vliegtuigen gesprongen: cessna 206-180-172, partenavia p68b victor, dornier 27a-5.
Meetings: Lokeren,Leopoldsburg,Wuustwezel,Kiewit(Hasselt),Dam(Antwerpen),Averbode, Scherpenheuvel,baal, Zwartberg, Kersbeek-Miskom, Beveren, Zoutleeuw.
Lid Schaffen Para Club v.z.w. vanaf jaar 1973 stamnummer: 152 tot jaar 1995 nummer:040 Actief Lid.

BREVETTEN:
Certifikaat"A" op 15.08.1976
Certificaat"B" op 15.08.1976
Certifikaat"C" op 15.08.1976
Certifikaat"D" op 15.08.1976 W. GRANDJEAN Secrétaire Général Aé CRB.
Certificaat"E" op 20.02.1986
Certificaat"F" op 28.01.1987 Luc DE WOLF Secretaris generaal.

NATUUR - geld.

Pas als de laatste boom geveld is

De laatste rivier vergiftigd

De laatste vis gevangen is

Zal de mens vaststellen

Dat geld niet eetbaar is.

De Poes

Onze hond "Tosca" geboren op 13 mei 1987 en op maandag 12 augustus 2002 om 14.50 uur ingeslapen door inspuitingen rust, slaap dan dood in mijn armen, door Dr Johan, Van Ommen. Dierenartsenpraktijk " Het Ganzenpad " Ganzenweg, 7 2222 Wiekevorst. Om 16.o5 uur begraven in mijn tuin.

Wie kwam bij ons binnen "De Poes" van naast ons.

De eigenaar van de kat had zijn vriend verlaten, dus de kat woonde alleen bij die vriend, en die had twee hondjes. De kat moest eten en slapen in de kelder.

Toen ik de buurman zei: Uw kat is steeds bij ons. Antwoord was: een kat is van iedereen. Ze zijn intussen verhuist, de poes is nog steeds bij ons en is nooit nog hiernaast geweest.

Naam: Diva

Geboortedatum:5 mei 1998
Geslacht: vrouwelijk, gesteriliseerd op 3-2-1999
Gestorven thuis op 2 mei 2012 om 18:35 uur.
Ras: F V Pers
Kleur: blauw wit.

Laatste Les

31 mei 2010 laatste les internet in de cvo oranjerie bij Geert ,Smet.

Wat gaat alles snel voorbij, maken al plannen voor volgend schooljaar.

Het was tof les te krijgen van Geert daar we samen intresse hadden, namelijk wandelen en natuur.

IML : International Marching Association.

Wandelnetwerken in de hele wereld.

In 1987 werd in Tokio mede op initiatief van de KNBLO-Wandelsportorganisatie Nederland de "International Marching Leagué" (IML) opgericht. Daar werd door acht landen besloten de krachten op het gebied van wandelen te bundelen.

De IML, inmiddels uitgegroeid tot 25 organisaties terwijl nieuwe leden zich nog steeds aanmelden, opent door middel van de aangesloten organisaties de mogelijkheid de wandelsport ook in andere landen te beoefenen.

Medailles verdienen met IML International Marching Association

Wandelend kennismaken met cultuur en natuur wereldwijd

Om het deelnemen aan wandeltochten over de hele wereld te stimuleren heeft de IML Walking Association een beloningsysteem uitgewerkt waarmee de internationale wandelaar medailles kan verdienen met het opschrift` Nos Iungat Ambulare´ (Moge het wandelen ons samenbrengen´).

Op basis voor dit beloningsysteem is de landenstempel die in het IML paspoort gezet wordt na het volbrengen van een IML wandeltocht. De minimum afstand van 20 kilometer per dag dient te worden volbracht volgens de regels van de plaatselijke organisatie.

Bij deelname aan acht Europese wandeltochten wordt de deelnemer`European Walker´.

Bij deelname aan de IML tochten van de acht landen die de IML hebben opgericht - te weten Zwitserland, België, Luxemburg, Denemarken, Ierland, Nederland, Oostenrijk en Japan wordt de deelneme `International Master Walker´

Bij deelname aan de acht Pan Pacific wandeltoochten wordt iemand ´Pan Pacific Walker´.

Bij deelname aan vijfenzeventig wandeltochten `Gold/Blue´.

European Walker op 17 september 1998 te Brno (Tsjechie).

International Master Walker op 25 juni 2000 te Viborg (Denemarken).

Gold/Blue op 30 mei 2010 te Diekirch (Luxemburg).

Internationale" DODENTOCHT" 100 km te Bornem Ere-Lid.

Lid ere-comite 100 km-Dodentocht te Bornem op 11 augustus 2000.

Kadee vzw Bornem Belgium 310.

Long Distance Walker : Nederland

De "LONG DISTANCE WALKER" in brons wordt verstrekt nadat u vijf verschillende tochten van meer dan 100 kilometer heeft volbracht. Het gaat om vijf verschillende tochten, dus u kunt voor de bronzen speld niet tweemaal bijvoorbeeld Amsterdam-Leeuwaarden laten stempelen.Wel kunt u bij de tweede deelname aan Amsterdam-Leeuwaarden alvast een stempel voor de zilveren speld laten plaatsen.

Na de 2°serie van vijf tochten ontvangt met de zilveren speld en na de 3° serie van vijf tochten de gouden"LOND DISTANCE WALKER"-speld.

Brons nummer: 88 op 29 augustus 2006.

Zilver nummer: 81 op 6 oktober 2007.

Goud nummer: 86 op 28 mei 2010.

MOL-OM. 30 mei 1998.

20 ste internationale Mol-Om.

Aantal kilometers:80.

Loopnummer:9.

Aantal deelnemers:133.

Inrichter: w.s.v. Mol A001.V.W.F.

Vertrek: 5 uur-Aankomst:19.35 uur.

Laatste inrichting, aan Alle 20 tochten deelgenomen en uitgewandeld.

Kennedy Walker : Nederland

KENNEDY WALKER: Afstanden van 50 Engelse Mijl/80km van alle officiële wandeltochten die zijn aangemeld bij de SLA tellen mee voor een stempel op de Kennedy Walker kaart. Na het behalen van 5 stempels van drie verschillende organisaties komt men in aanmerking voor de Kennedy Walker. Met 10 stempels wordt men Super Kennedy Walker en bij 15 Master Kennedy Walker. Evenals bij de LDW gaat men ook vanaf de Master Kennedy Walker door voor een speciaal diploma voor het volbrengen van 25-40-50-75-100-125 keer de Kennedyafstand.

Brons:KW BR no: 257 op 15-04-2005.

Zilver:KW BR no: 214 op 21_06-2007.

Goud: Kw BR no: 164 op 21-10- 2007.

Wijlen John F. Kennedy sprak eens de legendarische woorden "De Amerikanen zijn zo slap dat ze geen 50 mijl (80km) binnen 20 uur kunnen wandelen". Deze woorden waren aanleiding om ook in Nederland Kennedy-marsen te organiser.

Paasmaandag 5 april 2010: Lentewandeltocht - Ottenburg. IJsetrippers Overijse - B 025.

Ottenburg of ' op den berg ' is het enige dorpje van het Dijleland dat op een hoogte ligt. De kerk staat op 95 meter boven de zeespiegel, op een heuvel tussen de valleien van de Lane en de Dijle. Je zou gerust kunnen zeggen dat de Ottenburgenaars neerkijken op de inwoners van de naburige dorpen, in het bijzonder op die van Sint-Agatha-Rode, die ze, omwille van het natte leefmilieu, wel eens 'Rooise padden' durven noemen. De Ijsetrippers hebben deze lente-tocht uitgestippeld door de dorpjes Ottenburg, Terlanen en Sint- Agatha-Rode, waarbij dit jaar de valleien van de Lane en de Dijle een belangrijk deel van het wandelgebied uitmaken. Al de omlopen bieden de deelnemers een enorme variatie. Trouwens, deze tocht wordt door velen beschouwd als één van de allermooiste wandelinrichtingen in Vlaanderen. Alle deelnemers vertrekken richting De Tomme. De Tomme is trouwens een aarden wal daterend uit het derde millennium voor Christus. De 6 km blijft langs de Langenheide, de andere afstanden trekken het heuvelachtig bos in.
De 6 km krijgt het Rodenbos voorgeschoteld om dan de klim naar Ottenburg aan te vatten. De 12 km vervoegd na het Langeheidebos opnieuw de 6 km, maar mag wel doorstappen naar Terlanen. Via een recent geopende privé-weg kom je langs de majestueuze Bilande-boerderij en Neerpoorten om dan ook de ultieme klim naar Ottenburg aan te vatten. De 18 km maakt een ommetje via Sint- Agatha-Rode en één van de diepste holle wegen van België naar Terlanen, om dan samen met de 12 km terug naar Ottenburg te keren De 24 km mag van een bijkomende lus richting Huldenberg en het Breembos genutten. Ook hier een recent geopend pad als supplement om de meest veeleisende wandelaars tevreden te stellen. Tot slot kan de 30 km genieten van het natuurgebied Vallei van de Lane en de talrijke lokale kerkwegels van Sint-Agatha-Rode.
Wilfried Rogier.
Paasmaandag in het 'godvergeten' landelijk Ottenburg, met een ongekende charme van de wandelwegen en prachtige landschapszichten, mijn zoon en ik heb deze wandeling van 30 km gewandeld en niets van de beschrijving is overdreven.

De Groenendaeler.

Belgische Herdershond, het ras werd in 1868 erkend.

We waren met zending in Munchen, Commandant-vlieger Guy Lambermont vroeg of ik een Groenendaeler pup wilde . Ik wist nog niet eens wat voor soort hond dit was en zei neen.

Maar in het 21ste smaldeel aan de bar was het Ja.

Nooit zo een lieve en trouwe hond gehad.

Tijd is geen snelweg tussen de wieg en het graf,

maar plaats om te parkeren in de zon...

13,5 jaar is zij bij ons gebleven " TOSCA"was haar naam.

Zij ligt begraven in onze tuin.

HUGO BONNYNS.

Euraudax - Wandelen.

Een woordje toelichting:

Op 3 april 1904 organiseerde Henri DESGRANGE, vader van de Ronde van Frankrijk, een eerste oefentocht voor renners, dit met de bedoeling hun fitheid te bevorderen. Het succesvol verloop van deze tocht stimuleerde hen om verder te bouwen aan een organisatie ter ondersteuning van gezond, sportief, niet-competitief marcheren in de vrij natuur.

Als eerste proef werd gedacht aan een tocht van 100 kilometer, af te leggen binnen de 24 uur. In mei 1904 werd deze opdracht aanvaard door drie mannen. Eén van hen moest afhaken op 80 km; de twee, waaronder Louis MAERTENS, medewerker van de krant "L´Auto", alhoewel ongeoefend, vervulden de opdracht in 21 uur.

Hiermede was de aanloop genomen van de " Audax Pédestres"/"De Moedige Stappers". In juni 1904 werd, na oefentochten van 40, 50 en 70 km, door 72 deelnemers, de eerste opdracht: 100 km in 21 uur moedig aanvaard. 64 van hen volbrachten de tocht. Buiten hun tevredenheid over de geleverde prestatie, viel een diploma en een blauw geëmailleerd kenteken hun ten deel.

In augustus van hetzelfde jaar kwam de " Audax Club de France" (A.C.F.) tot stand om het

begonnen werk verder te zetten. OP meer recentere datum, namelijk in 1961, nam: " L ´Union des Audax Français " de leiding over.

Na de Tweede Wereldoorlog verspreidde de mars-gedachte zich verder in Europa en ontwikkelde zich tot een Euraudax-organisatie. In België sloot ze zich aan bij de Vlaamse Wandel en Jogging Liga, met Registratienummer 258.

Verloop van de brevetten:

Een Euraudax brevet is een groepswandeling, geleid door een ervaren baankapitein die ermee gelast is de snelheid te eerbiedigen. Er wordt gewandeld aan 6 km per uur, regelmatig zijn er halten voorzien om iets te eten en te drinken. De totale voorziene rusttijd per schijf van 25 km is 50 minuten, die kunnen verdeeld worden over het geheel van het traject teneinde een optimale verdeling te bekomen.

Beloningen en onderscheidingen:

Zijn van tweeërlei aard:

Tot het bekomen van een bronzen arend:

4 tochten van 25 km in maximum 5 uur ( 4 uur 10 minuten marcheren- 50 minuten rust);

3 tochten van 50 km in maximum 10 uur ( 8 uur 20 minuten marcheren-1uur 40 minuten rust);

2 tochten van 75 km in maximum 15 uur (12uur 30 minuten marcheren-2uur 30 minuten rust);

1 tocht van 100 km in maximum 20 uur ( 16uur 40 minuten marcheren-3uur20 minuten rust).

Tot het bekomen van een zilveren arend:

De bronzen arend plus

4 tochten van 100 km in maximum 20 uur (16uur40minuten marcheren-3uur20 minuten rust);

1 tocht van 125 km in maximum 25 uur ( 20 uur 50minuten marcheren-4 uur 10 minuten rust);

1 tocht van 150 km in maximum 30 uur ( 25 uur marcheren - 5 uur rust ).

DE BRONZEN EN ZILVEREN AREND ZIJN TUSSENTIJDSE ONDERSCHEIDINGEN.

Tot het bekomen van een gouden arend:

De bronzen arend

de zilveren arend plus

5 tochten van 100 kilometer;

1 tocht van 125 kilometer;

1 tocht van 150 kilometer.

De Schelp:

De schelp kan aangevraagd worden na met succes 1000 kilometer te hebben gewandeld, enkel en alleen op de brevetten van 25 en 50 kilometer.

Vanaf 01 januari 2003 telt een brevet van 25 of 50 kilometer voor de schelp of voor de arend, niet voor de twee. Reglement van inwendige orde.

De opsplitbare brevetten:

Deze brevetten uitgedrukt in uren betreffende lussen van 25 kilometer, met vertrek telkens om de 5 uur. De deelnemer schrijft zich in voor de afstand(en) van zijn keuze en start met de lus die hij heeft gekozen. In geen enkel geval zullen er afstanden verschillend van deze bij inschrijving toegekend worden. In geval van opgave zal er geen kleinere afstand van deze opgegeven bij de inschrijving worden gehomologeerd.

Een uitzonderlijk brevet van 200 kilometer:

Wordt éénmaal per jaar georganiseerd. ( Telt voor 150 km bij Uw brevet, bij opgave niets ).

Na controle en verificatie van de opdrachten krijgen al de gouden - arend dragers een homologatienummer. Met drie gouden arenden komt men in de " Orde van Arenden " en mits 5 en 10 gouden arenden bekomt men een speciale Arend-Trofee.

Men behoudt steeds het eerste Gouden Arend homologatienummer.

Bronzen Arend heeft geen nummer.

Mijn Zilveren Arend nummer = 922.

Mijn Gouden Arend nummer = 783.

Er is geen termijnbeperking om deze arenden te behalen!

HUGO BONNYNS.

21 maart 2010 - "27st Gouden Euraudax Arend" te Iddergem.

Trein om 08,13 uur naar Leuven, daarna naar Brussel-Noord, daar boemeltrein tot Denderleeuw toegekomen om 09,43 uur. De schoonzoon van André, Sven kwam ons daar halen om ons naar de parochiezaal in Iddergem te voeren, de vertrekzaal. Daar werd de start gegeven van " 20 uren van de Denderstreek "- lid Aktivia 258.

De eerste lus leidde ons naar Gooik langs de Dender, enkele weiden die een wijdse uitzicht bieden de Hertboommolen ( ook gekend van de VRT - serie Kapitein ZEPPOS, heel lang geleden ), de steille helling van Kluisberg in Pamelen en het Molenhof met vijver. Dit was de lus met de leukste bevoorrading: champagne op de eerste wagenrust Woestijnstraat, ter gelegenheid van de huwelijksverjaardag van baankapitein en inrichter André en Erna.

De tweede wagenrust Molenhof belegde broodjes. We passeerden ook L - DOOR het bedrijf waar mijn zoon Filip gewerkt heeft als boekhouder.

De tweede lus leidde ons naar Roosdaal. Maar bij het begin ervan langs zonet bewandelde wegen, de achterkant van L - DOOR. Zo passeerden we zelfs nog eens langs Molenhof met vijver, om de wagenrust van Ledeberg Dries ( niet die van Gent ) te bereiken, moesten we toch weer onze helling over, eerste wagenrust. De tweede wagenrust was aan Dommelingen en toen gingen we terug naar Iddergem voor het warme maaltijd, die bestond uit een lekkere soep, kroketten met rauwe groenten en in aparte kommetjes, appelmoes enerzijds en erwten met worteltjes anderzijds. Dessert: ijs met advokaat.

De derde lus leidde ons via Denderhouten naar Haaltert. Twee wagenrusten Roslaer en Mussenzel. Op de tweede was er ook warme chocolademelk. Na de wagenrust op 67,600 km tot aan zaal op 75 km was er een wolkbreuk. Doornat kwamen we de zaal binnen.

De vierde lus leidde ons naar Aalst, maar veel tijd of geen hadden we om iets te bezichtigen. Na 2 wagenrusten Gates en Watertoren gingen we terug richting zaal. Nergens was er een kerk te bespeuren ( zaal lag aan de kerk ). Dacht deze keer gaat het niet lukken om op tijd te komen, want André is steeds stip, maar niets was minder waar klokslag 7 uur ( geluid der klokken ) waren we in de parochiezaal.

Ik werd gefeliciteerd voor het behalen voor mijn zevenentwintigste Gouden Euraudax Arend. Ontving een glazen arend en een stoffen clown, die dadelijk aan Jef gaf voor zijn kleinkind. Er was ook een tombola, zoals altijd alleen bij André, een regenscherm was mijn prijs.

Het was een prachtige tocht.

HUGO BONNYNS.

Laatste les, 18 maart 2010.Creatief met Taal en Computer.

Vandaag een geïntegreerde oefening.

Onderwerp door mij gekozen.

Werknemers zijn geen gereedschap.

De voorwandeling van de Gildentocht op 06-02-2010.

Het is februari. Mist en vrieskou wachten op ons in verlaten landwegen, gapende vergezichten en modderige holle wegen. Dit is het tafereel van de voorwandeling van de Gildentocht 2010.

Het is vroeg wanneer ik met mijn wagen de parking voor de Gildenzaal kom opgereden. Jef is reeds aanwezig, denk dat hij in zijn wagen geslapen heeft. Het is donker, het wordt zes uur en we starten onze verkenning.

De weg licht er spiegelglad bij. IJzel vriest aan. We trekken richting Engsbergen langs een mooie weg doorheen de velden, waar slechts zelden wordt gewandeld via afgepijlde trajecten. We verkennen dit veengebied langs de andere kant van de baan Diest-Tessenderlo, waar zelden wordt doorgetokken.

We betreden de oude zandgroeve van de Rodenberg. In de jaren zeventig werden hier Belgische GP´s motorcross gereden. Wij trachten ons een weg te banen door een moeilijk te betreden holle weg. Ondanks het feit dat er paletten liggen, op onder water gelopen stukken, het is zweten en zwoegen om ons een weg te banen door dit stuk.

In geen tijd doorkruisen we het natuurgebied Gerhagen Bos. De zandvlakte van de V.V.V. toren passeren we ook. De Peerdeposterij is voor het derde jaar op rij café controle. Het haardvuur zorgt voor warmte en gezelligheid, koffie en boterhammen met kipkap.Goeie Morgen!!!

Dit jaar wroeten we terug iets dieper door de Kempen. De provincie Antwerpen wordt terug aangedaan. Grotendeels terug langs hetzelfde traject naar Vorst-Laakdaal. Achter de dorpkern zoeken we Eindhout op. Ilse en Dries vrouw en zoontje van Kris verzorgen ook de tweede wagenrust.

Om van Eindhout naar het grondgebied van Veerle-Heide te gaan moeten we verharde wegen aangaan, een welgekomen rustmomentje. Achter de Bavokapel ruilen we het verharde in voor natuurgebied. Eens over het bruggetje wisselen we de weggetjes in voor paadjes door het bos en veen. Het meest drassige stuk blijft bewandelbaar. Het tempo is op deze stukken wel moeilijk te houden.

We trekken naar het centrum van Veerle-Heide. De contole voelt koud aan. Terwijl de KLJ zweet en zwoegt om mosselen klaar te krijgen voor verkoop. We wandelen door de bossen van Veerle naar Averbode, in de verte zien we de abdij van Averbode. We trekken verder naar Molenstede, op het dorpsplein wachten George en Willy ons op met heerlijke preisoep. We hebben 47km gedaan. Nu begint het klimmen pas. De Broekstaat omhoog, Grasbos omlaag en van onder langs de treinsporen terug omhoog over een prachtige holle weg.We naderen Diest. We omarmen het Citadel een laatste maal als militaire basis , alvorens het Wit Huis te betreden.Het doet mij pijn in het hart dat de Para´s uit Diest, oorspong van alle Para´s moet sluiten. Alleen het standbeeld van PEGASUS zal ons herinneren aan dit rijk verleden. In het Withuis 55 km gewandeld rust, spek met eieren opgediend door de voorzitter, gemaakt door Myrian krijgen we voorgeschoteld.

We trekken samen de Kloosterberg op, en met onze komst valt de koude avond over Diest. Wat is het hier toch mooi.

De anders zo mooie vlakte van Kaggevinne is nu een bar landschap waar de wind ons naarstig zoekt en vindt.

We wandelen Assent in en glijden ongemerkt weg langs een achterpoortje recht de volgende helling op. We maken hier een wending. Slaan af, in het veld en belanden plots in de achtertuin van Dokter Vossen. De dokter en zijn lieftallige vrouw wachten ons op met heerlijke tomatensoep met balletjes. Na de warme soep, terug de koude avond in. Het gaat nu voortdurend omlaag en omhoog. Op het plateau van Hermansheuvel slalommen we langs plassen. De afdaling is gevaarlijk en loodzwaar door de modder. Waanrode heet ons welkom met een helling om U tegen te zeggen.

Op 70 km houden we rust in café "Onder De Toren".

We wandelen het traject Waanrode-Halen. Op 1 mei kunnen we van deze mooie omgeving genieten bij daglicht. In de fruitgaarden is men met snoeien begonnen. We gaan richting Loksbergen. Tussen de holle wegen in Halen wacht Louis ons voor de laatste keer in de wagen op. De holle wagen zijn prachtig maar zwaar en gevaarlijk.

De werken aan het kruispunt van Webbekom industrie houden de spanning er in voor het bepalen van ons definitief traject in Mei. Als we geluk hebben, kunnen we door een gloednieuwe tunnel onder het wegdek. Achter het centrum van Zelem houden we controle in de garage van de familie Engelen. Mariette en Willy hebben heerlijke wafels gebakken. Het bestuur van VOS Schaffen staat er. Elke keer opnieuw zijn er momenten dat je alleen aftelt. Dat je de schoonheid van de natuur niet kan zien. Maar dat je enkel de pijn van brandende voeten kan voelen, het gekraak van overbelaste gewrichten. Het hoort er allemaal bij. En het maakt deze 100 km achteraf veel mooier.

We trekken richting Mellaar doorheen bossen die hun paden zijn vergeten uit te tekenen. De stilte heet ons allemaal welkom, en geeft een rondleiding in zijn paleis.

In Mellaar een rugzakrust, ieder een banaan.

We arriveren blij en voldaan aan de Gildenzaal om half drie in de nacht. Een uur na de geplande aankomst. Het Café van de Gildenzaal is nog open. We heffen het glas op een geslaagde voorwandeling.

Vierdaagse van de ijzer.

Van01 tot 03 september 1972. Driedaagse voettocht van de Westhoek (Oostduinkerke).

5de mars van de ijzer.

Van 30 tot 02 september 1973. Vierdaagse van de ijzer. Kamp: Oostduinkerke, kampoverste: Cdt Crepain. 4 wandeldagen 123,5 km.

Tot nu alle uitgaven uitgelopen, dus 40 maal. Steeds aan het zelfde kamp verbonden: Oostduinkerke.

Van 21 tot 24 augustus 2018, voor de 46 maal uitgelopen. Steeds aan hetzelfde kamp verbonden.

Pelgrimstochten Heilige Leonardus van Noblat (Zoutleeuw) .

Van 06 tot 23 mei 1994. Sint-Leonard-De Noblat naar Zoutleeuw (Frankrijk).15 wandeldagen 800 km.

Van 20 september tot 05 oktober 1996. Inchenhofen (Duitsland) naar Zoutleeuw. 14 wandeldagen 750 km.

Van 23 tot 26 april 1998. Zoutleeuw naar Zuidschote (Ieper). 04 wandeldagen 213 km.

Van 20 tot 23 mei 1999. Florenville naar Zoutleeuw. 04 wandeldagen 204 km.

Van 31 mei tot 03 juni 2001.Zoutleeuw naar Laarbeek (Nederland). 04 wandeldagen 216 km.

Van 01 tot 20 mei mei 2002. Zoutleeuw naan Sint-Leonard-De-Noblat (Frankrijk).18 wandeldagen 895 km.

DWARS DOOR BELGIË.

Van 10 tot 15 september 1999. Eupen via Tongeren, Bevekom, Evere, Gavere, Ardooië, naar Koksijde.299 kilometer. Aantal:45-Opgave:04.

Van 12 tot 17 september 2000. Eupen via Tongeren, Bevekom, Evere, Gavere, Ardooië, naar

Koksijde. 293 kilometer. Aantal:11-Opgave:03.

Van 11 tot 16 september 2001.Kleine-Brogel via Tongeren,Outgaarden (Bevekom, slapen),Melsbroek,Gavere,Ardooië,naar Koksijde.300 kilometer. Aantat:24-Opgave:geen.

Van 10 tot 15 september 2002. Eupen via Tongeren, Outgaarden( Bevekom, slapen), Melsbroek, Gavere, Ardooië, naar Koksijde. 300 kilometer. Aantal:36-Opgave:03.

Van 13 tot 18 september 2005.Eupen via Tongeren,Hoegaarden(Heverlee, slapen), Melsbroek, Gent, Sint-Kruis, naar Zeebrugge. 300km. Aantal:40-Opgave:06. Deze laatste trip was een organisatie van de Marinecomponent.

Pelgrimswandelingen.

VIA DE LA PLATA (zilverweg).

Van Sevilla Naar Santiago de Compostela in 36 dagen 1000 km, van 06 mei tot 10 juni 2004.

DE KUSTROUTE-CAMINO DEL NORTE.

Van Irun (Frankrijk ) naar Santiago de Compostela, naar Finistera, naar Muxia in 36 dagen 954 km van 11 mei tot 17 juni 2005.

Camino Français.

Van Saint-Jean -Pied-De -Port naar Santiago de Compostela in 33 dagen 765 km van 29 augustus tot 30 september 2006.

LOS CAMINOS DE LEVANTE.

Van Valencia naar Santiago de Compostela in 41 dagen 1147,2 km van 25 april tot 08 juni 2007.

LOS CAMINOS PORTUGUESES.

Van Lissabon naar Santiago de Compostela in 29 dagen 596,8 km van 06mei tot 03 juni 2008.

Bergen aan de"Top".

KILIMANJARO

(berg ) een slapende vulkaan in Tanzania, hoogste berg van Afrika. UMBWE-route volgen wij, de lastigste maar de mooiste volgens de organisatie. UHURU PEAK hoogte 5895 meter, top op 02 november 2001 om 07.30 uur bereikt.

MONT BLANC

(Frans voor witte berg). Hoogste top van het Mont Blancmassief 4810,90 meter.

Top op 08 augustus 2002 om 07.22 uur bereikt.

ELBRUS

5642 meter westtop in de Russische Kaukasus, vlakbij Georgië. De berg is een slapende vulkaan. De hoogste berg van Europa.

Top op 20 september 2003 om 15.15 uur bereikt.

Twee van deze bergen KILIMANJARO en de ELBRUS komen in het rijtje van de zeven meest begeerde bergen voor.

Totaal 180019 kilometer te Lauwe (West-Vlaanderen).

Euraudax wandeling te Lauwe op 20-02-2010.

Mijn zoon bracht mij met de auto naar Leuven, waar ik de trein om 06.37 uur nam naar Kortrijk. Daar kwam Marcel ons afhalen, om ons naar Lauwe te brengen. Die wandeling was voor mij nodig om mijn kilometers op te trekken, zou de 180000 kilometers overschrijden.

Euraudax Kuurne-Ieper organiseerde vanuit zaal Astoria in Lauwe een 50 km wandeling. Onder leiding van Monique en Jean Pierre vertrokken we stipt om 9 uur. Via het centrum en langs het bedrijf De Witte Lietaer bereikten we de Leie vallei. Via het stadspark stapten we richting Leiebos. Na het Leiebos, stapten we langs de Golden River naar het Bijenhof. Waar de eerste rust was voorzien.

Na de controle bleven we nog een tijdje in de Leie vallei. Via de brug tussen Bissegem en Marke wandelden we richting Prikkelpad. Daar was het opletten geblazen, enkele paadjes en treden lagen er gladdig bij. Eenmaal uit het pad, stapten we verder richting Biezeveld waar de volgende controle was.

Daar kregen de wandelaars een heerlijke tas soep, er restte ons nog een zevental kilometers te stappen alvorens we terug aan de startzaal waren. Daar konden de stappers genieten van een goede vlaamse hutsepot.

Het 2° gedeelte, met een kleinere groep, stapten we langs het voetbalveld van Lauwe. Via enkele natuurpaden ging de tocht verder naar de Bramier. Vol overgave gingen we verder door de nieuwe aangelegde natuurdomeinen, richting Aalbeke. Nog een korte wandeling rond het houtbedrijf Vandecasteele, kwamen we aan onze eerste cafe´rust. Na de rust stapten de wandelaars richting Moeskroen. Over de rustige verharde wegen tussen Moeskroen En Rekkem bereikten we uiteindelijk het gehucht´t Paradijs, voor de laatste wagenrust.

De tocht ging verder via de brug over de E17, en enkele paadjes bracht ons terug tot aan de rand van de alom gekende industiezone de LAR. Een mooi pad tussen de akkers leidde ons in de valavond naar het Kraaiveld, van waaruit we snel weer in de dorpskern waren. Een beetje voor zeven uur bereikten we de startzaal na een mooi geslaagde wandeling. Ik was gelukkig want de 180000 km namelijk 180019 km bereikt. Voldaan spoorde ik naar huis , trein tot Leuven, bus tot Aarschot;

Gildentocht 100 km -Vos Schaffen deel 1.

Vrijdag o1 mei 2009 neem ik voor de eerste keer in mijn toch al vrij lange wandelcarrière deel aan een groepswandeling als leider van de groep zes kilometer per uur.

Vos Schaffen organiseerde voor de tweede keer een honderd kilometertocht" De Gildentocht".Ze kwamen ons ophalen aan het station te Diest en vijf minuten later waren we in de Gildenzaal. Waar de start gegeven wordt. Er zijn twee groepen qua snelheid, eentje 6,5km/uur en de andere 6km/uur. Na een speech van de voorzitter gaan we om tien voor negen naar buiten waar de groep samen vertrekken voor deze lange tocht. Het eerste deel brengt ons rond het vliegveld van Schaffen naar Diest. De sfeer in de groep zit er onmiddellijk goed in. Ik op kop mijn adjunct als laatste. In Diest zelf hebben we na negen kilometers bevoorrading in het Withuis, waar we tien minuutjes kunnen rusten. Daarna verzamel ik de groep en kunnen we verder. Het tweede gedeelte is direct al een pak zwaarder. We trekken over de Kloosterberg door Webbekom naar Halen. Het parcours is heel afwisselend, soms over asfalt, dan een grindweggetje, aardweggetje of door het gras, we krijgen het allemaal. Na een dikke tien kilometer hebben we in Halen een wagenrust waar we iets kunnen drinken en een stukje cake krijgen. We zitten enkel minuutjes voor op schema, en ook hier hebben we exact tien minuten rust. Het derde deel is terug een stuk van negen kilometer. Het parcours blijft heuvelachtig en afwisselend, Kris die het parcours gemaakt heeft, heeft erg zijn best gedaan voor ons.

Gildentocht 100 km - Vos Schaffen deel 2.

Om half twee zijn we in Waanrode, waar we na een dikke achtentwintig kilometer rust hebben in café ´t Jagershof. Hier drink ik een cola en krijgen we een boterham met kaas. Hier kunnen we twintig minuutjes rusten en daar ben ik blij om, want dit tempo op zo een vrij lastig parcours houden is voor mezelf toch wel zwaar.Ondanks dit late uur is iedereen nog zeer goed wakker, ook onderweg is het nooit stil in de groep. Het vierde gedeelte is een stukje van een klein zeven kilometer die ons over de Hermansheuvel naar Assent brengt. Het zweet loopt van mijn rug af, mede dank zij het mooie warme weer. In Assent hebben we terug een wagenrust, ook de verzorging is tiptop in orde! Ook hier hebben we tien minuutjes, en deze worden stipt gerespecteerd. Bij de start van het vijfde gedeelte is het vooraan goed. Hier moet je niet vertragen op de smallere stukken. Even voorbij de rust gaan we de N2 over, waar enkele huizen rood verlicht zijn en gaan we op de Luienberg. We maken een ommetje naar de grote witte Christusbeeld, waar we even halt houden om een foto te maken, en zijn weer weg door de velden naar Scherpenheuvel. We komen voorbij de Basiliek. In de brandweerkazerne hebben we dan na vierenveertig nachtelijke kilometers onze eerste bagagerust. Als we binnen komen in de zaal staat er voor de wandelaar een bord klaar met spek en eieren, alles is hier tot in de puntjes geregeld. Ik neem de tijd om te eten en te drinken. Een wandelaar draait even bijna weg, waarschijnlijk door de warmte in de zaal. Ik besluit om mijn lange broek om te wisselen met mijn korte, mijn zaklamp verdwijnt eveneens in mijn sporttas.

Gildentocht 100 km - Vos Schaffen deel 3

Om kwart na vijf, na vijfenveertig minuten rust,is het tijd om te vertrekken. Een paar minuten na ons vertrek begint het al klaar te worden, tijd om de mooie omgeving te kunnen aanschouwen. Ook na het ontbijt is iedereen nog klaar wakker dat het een lieve lust is. Na een klein uurtje zijn we in Testelt, waar we in een klein tentje een kom soep en vijf minuutjes rust krijgen. We zitten hier op vijftig kilometeren dus in de helft. Na deze rust komen we tot aan de rand van de Demerbroeken, maar slaan links af de Voortberg op. Na een zeer pittige klim zien we onder ons het tentje van de soep en kan je inschatten hoe hoog je op deze korte tijd reeds bent. Langs de randen van het Vierkensbroek gaan we naar het Averbode bos, waar we ook enkele stevige klimmetjes krijgen voorgeschoteld. Na dit bos komen we aan de Abdij van Averbode, waar we in de dreef terug een wagenrust hebben. Normaal kan je in de lente en zomermaanden in deze dreef ijsjes kopen aan verschillende wagens, maar vandaag staat er enkel de wagen van een medewerker, waar we iets kunnen drinken en een lekkere rijstpap krijgen. Ook hier hebben we tien minuutjes die zeer snel voorbij zijn. Het volgend gedeelte is het laatste dat we met de voltallige groep zullen afwerken. Via Schoot trekken we de natuur in, waar we de komende uren niet meer zullen uitkomen.

Gildentocht 100 km-Vos Schaffen deel 4

Het tempo is nog steeds goed. Om zeven uur komen we aan de rand van Tessenderlo, en hebben we in De Peerde Posterij onze eerste echte controle. Buiten worden er nog enkele groepfoto´s gemaakt, een mooi aandenken aan de toffe sfeer die er was, binnen krijgen we een smos met kaas of ham. Vanaf nu is het een vrije wandeling die gepijld is, en enkele wandelaars zijn er onmiddellijk weer vandoor, enkele andere blijven achter en gaan het rustiger aan doen. Om half acht trekken we naar buiten en terug de natuur in. We gaan door het natuurreservaat Gerhagen en even later gaan we over de Houtenberg. Ons groepje houden ons aan het schema dat we reeds de hele nacht gevolgd hebben. In Engsbergen hebben na zeventig kilometer een nieuwe wagenrust, waar we een cola en een reepje chocolade krijgen. Het volgende gedeelte brengt ons naar de Rodenberg langs zandvlakten. De zon schijnt ondertussen al volop en het is vrij warm, een extra meerwaarde aan deze toch al prachtige tocht. Met vieren komen we aan in Deurne ( bij Diest ) waar we ook nu een wagenrust hebben en een cola en banaan krijgen. We blijven perfect op ons schema zitten en ook lichamelijk voel me nog goed in orde. Na een klein stukje door het dorp trekken we terug door de natuur en ontdekken we mooie natuurstukken van deze streek. Kris heeft werkelijk zijn best gedaan om de mooiste plekjes van de streek aan ons voor te schotelen.

Gildentocht 100 km- Vos Schaffen - deel 5

Dank zij het parcours en het aangenaam gezelschap van mijn drie metgezellen vliegen de kilometers voorbij, en voor ik het weet staan we al aan de volgende controle in een zaaltje in Vleugt. We zitten ondertussen ook samen met de gewone afstanden van de Gildentocht, en is er dus best wat volk op deze controleplaats. We nemen onze sporttas en zetten ons buiten in het zonnetje. We rusten een kwartiertje en zijn we weer weg, voor de laatste vijftien kilometer, het is ondertussen halfeen ´s middags. Er volgt nu een kort stukje van vier kilometer tot aan de rand van de Venusberg, waar onze laatste wagenrust hebben. Snel weer op pad want de spieren beginnen toch wat weerspannig te doen, zeker als je wat te lang blijft zitten. Het gaat verder over de Venusberg naar Meldert, waar we een laatste keer controle hebben op zo´n zes kilometer van het einde. Hier eet ik een soepje terwijl de drie anderen iets fris drinken. Om tien na twee zijn we terug de baan op. We komen voorbij de kerk van Meldert die achteraan volledig ingezakt is. Even later krijgen we de laatste helling van de dag, Kris verteld me dat we er zo´n vijfentwintig tal gekregen hebben tijdens de ganse tocht. Even na drie komen we dan terug in Schaffen, waar het gisteren allemaal begon. We feliciteren mekaar en ook binnen in de zaal nog de meeste wandelaars van onze groep op ons te wachten, alsook mijn zoon. Ik krijg een prachtige blauwe ´t shirt van Dorne Sport, de locale sportwinkel uit Deurne. Deze Gildentocht was één van de betere en mooiere honderd kilometertochten die ik al meegedaan heb, Kris heeft voor ons werkelijk een fantastisch parcours uitgezocht. De medewerkers van Vos Schaffen zou ik ook graag bedanken voor hun tijd en moeite voor onze verzorging, het was top! Tot volgend jaar.

Gildentocht 100 km -

100 km euraudax te Stembert deel 1

Zaterdag 16 januari 2010 nam ik nog eens de trein, reisdoel was Verviers. Daar ligt het plaatsje Stembert. Een busrit van 20 minuten bracht me van het station van Verviers naar het dorpje Stembert. Ginder bevindt zich de zaal Chanteloup, vertrekplaats om 14 uur 100 km euraudax. Meer dan 70 lange afstandwandelaars kwamen opdagen. Naast de Waalse ook Vlamingen ( in de meerderheid ) en Duitsters. De inrichters en de zaaluitbaters hadden 3 talen nodig om hun wandelaars te ontvangen. Ze lieten zich de kans niet ontgaan om hun streek het waterrijke land aan de Vesder in de kijker te stellen.

Inrichter Jacky Servais loodste onze wandelgroep langs de verschillende dorpen die deel uitmaken van Verviers ( vroeger een wolstad ). Het was fantatisch stappen doorheen de sneeuwwitte landschappen, met magnifieke vergezichten. Soms opletten op de besneeuwde paden, om niet uit te schuiven, soms vlot doorstappen op sneeuwvrij gemaakte wegen, en ondertussen maar babbelen en rondkijken.

We stappen langs Polleur, Jonckeu, Ensival en Petit Rechain. We hadden verschillende wagenrusten en gelukkig ook rust binnen. Vanaf 6 uur was het immer al donker. Na deze lus door Verviers en het westen ervan kwamen we weer in Stembert, dat dorpje ten oosten van Verviers.

100 km euraudax te Stembert deel 2.

Het vroor niet, integendeel het dooide zelfs een beetje. En onze baankapitein wist ons geregeld op te warmen door een flinke klim in te lassen. We hadden zo een paar flinke kuitenbijters. We kwamen in Limburg terecht, een oud mooi stadje. In de benedenstad hadden we een wagenrust, op een plein waar de Waalse haan op een paal staat. In de laatste 50 km van onze wandeltocht hadden we trouwens veel regen gehad.

Nu goed, om 2 uur ´s nachts hadden we de grote rust waarbij we ook de warme maaltijd kregen. Het vervolg bracht ons weer naar het westen van Verviers. Sommige stukken waren zo glad en gevaarlijk dat onze groepsleider een alternatieve weg moest kiezen. Op de terugweg naar Stembert zag ik op de thermometer dat het 4°c was. Het bleef dooien, doornat kwamen we weer in zaal Chanteloup.

Het was ondertussen tijd voor het ontbijt. De witte landschappen van zaterdag waren zondag herschilderd in groene weiden met witte vlekken.

Het laatste traject was een plaatselijk traject van 11 km. Het smeltwater stroomde zo langs de straten naar beneden, zelfs met mijn goede waterdichte schoenen had ik natte voeten.

Tegen 10 uur kwamen we dan weer in de startzaal. De tocht was ten einde, een voettocht van 100 km, wat deed dat deugd dat we met gezang en gitaarmuziek opgewacht werden. Nu de ijsberen van Verviers kunnen er wat van.

Het was een mooie en afwisselende tocht.

WANDELEN

Hoe het begon:

Van 26 tot 29 juni 1969, 3de Herdenkingsmars ingericht door de 3de Ardeense Jagers gelegerd in Vielsalm, 4 daagse 125 km. Eerste maal voor iedereen. Deelgenomen groep 15V. Vb. Wing uit Melsbroek, kamp Houffalize.

Van 24 tot 27 juni 1970 idem, kamp Bastogne.

Van 30 juni tot 3 juli 1971 idem, kamp Bastogne.Daar een folder"100 km DODENTOCHT te Bornem" van Louis Mertens uit Deurne ( Antwerpen) gekregen.

Van 13 op 14 augustus 1971 2de Dodentocht vertrek om 21 uur, aankomst 15 uur 50.

Van 5 augustus tot 16 augustus 1996 Voltage ( Italië ) naar Bree, onder druk gezet door mijn wandelclub Bree om mee te stappen. Voltage was verbroederd met Bree. Daardoor de Dodentocht gemist.

Beklimming " mont Blanc 4808 meter" top bereikt op 8 augustus 2002 om 7 uur 22 , naar beneden richting België want van 9 op 10 augustus 2002" 33de Dodentocht ". Vertrek om 21 uur, aankomst 17uur 33.

Tot nu 40 maal deelgenomen aan de Dodentocht, gemist eerste uitgave( niet op de hoogte ) en Voltage.

Tweemaal de 4 daagse (mesa) gemist : 1978 operatie Kolwesi ( Zaire ) en in 1998 dood van mijn Moeder. Dit jaar voor de 41 maal deelgenomen van 28 juni tot 01 juli 2011.

Lid Breese wandelvereniging Loo2, lidnummer 50011 tot 31 december 2000 ( eind bestaan van de wandelclub ), Vlaamse Wandelfederatie.

1 januari 2001 lid Vos Schaffen BO 49,lidnummer 440329, Vlaamse Wandelfederatie.

12 maart 2009, 40 jaar Vlaamse Wandelfederatie, viering. 2 leden die nog steeds lid zijn : Michel Nijs uit Genk en ik.

VLIEGEN

Ik wil niet

biddend hangen boven

velden

nestelen in hoge bomen

gevangen worden voor de kooi.

Ik wil wel

hoog vliegen door de wolken heen

het zachte licht tegemoet en

dan duiken naar de warmte

die mij vederlicht maakt

over alle grenzen heen.

De Beulle

Diest, stad aan de Demer, Oranje stad.

Wijk" De Beulle" gevormd door de Antwerpsestraat de Schaffense Poort tot aan het Saspoort, de Schaffensestraat tot aan de Ezeldijk en de Ferdinand Allenstraat tot Sint-Job.

Ons speelterrein was de "Berg" (wallen gericht tegen een mogelijke Hollandse inval). Mijn grootouders langs moeders kant hadden daar schapen op grazen. Ook gingen we zoals veel Diestenaars naar het Acaciabos (bezit van mijn grootouders) dat aan het vliegplein van Schaffen lag spelen.